Parki i ogrody: najstarszy park w Łodzi

to park Źródliska.
Dawniej park nazywano Ogrodem Spacerowym, który został założony w 1840 roku. Wtedy to w granice Łodzi włączono część lasu rządowego leśnictwa Łaznów.
Wówczas park miał charakter leśny, porastały go olsze, graby, dęby, lipy oraz świerki, tylko boki obsadzone były drzewami owocowymi, teren obfitował w źródła, a jego podłoże było błotniste.

Dzisiaj park jest podzielony.

Część wschodnia ta z palmiarnią

to Park Źródliska I.

W 1956 r., po podwyższeniu dachu budynku, w okresie międzywojennym służącego jako kuchnia dla bezrobotnych, oddano do publicznego użytku Palmiarnię.

W Palmiarni znajduje się unikalna kolekcja 23 ponad 120-letnich palm, które zdobiły niegdyś rezydencje carskich urzędników, a po wybuchu I Wojny Światowej zostały pozostawione na przechowanie w miejskich szklarniach.

W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku ówczesne władze miasta sprzedały połowę ogrodu(zachodnią, dzisiejszy Park Źródliska II) fabrykantowi
K. Scheiblerowi i od tego czasu, aż do 1945 r., parkiem publicznym była tylko część wschodnia.
Od roku 1873 ta część parku była dzierżawiona przez Towarzystwo Strzeleckie, a następnie w latach 1885-1906 park był dzierżawiony przez Scheiblera.

Na początku wieku wybudowany został dom mieszkalny dla obsługi parku.

(Domek Ogrodnika - widoczny na zdjęciu, odrestaurowany w 2010 roku)

Park służył wtedy głównie rodzinom robotniczym jako miejsce wycieczek, zabaw i majówek.

Gruntowną przebudowę parku wykonał
wg własnego projektu w latach 1923-1925 E. Ciszkiewicz.
Generalny układ przestrzenny parku przetrwał do dziś z niewielkimi tylko zmianami.
W tym okresie nie pozostało już śladu po dawnych źródłach, a staw musiał być zasilany sztucznie.

Wybudowano estradę (stojącą w centralnej części), na której grywała w świąteczne dni orkiestra fabryczna.
W altanie jak dawniej, w sezonie letnim odbywają się coroczne koncerty muzyczne.

Ustawiono stoły do ping-ponga oraz widoczne stoliki do gry w warcaby.
Bogate i różnorodne klomby roślinne zachęcają do spędzania wolnych chwil w tym miejscu.

Park źródliska II

Początkowo stanowił całość z obecnym parkiem Źródliska I. W połowie XIX w. na sprzedanym K. Scheiblerowi terenie powstały zabudowania fabryczne oddzielające obie części.
Przy Wodnym Rynku stanął pałac przemysłowca (obecnie Muzeum Kinematografii), przy którym znana berlińska firma ogrodnicza L. Spatha urządziła park. Jego wygląd, a zwłaszcza nagromadzenie pretensjonalnych elementów ozdobnych, odpowiadał ówczesnym gustom i znacznie odbiegał od sąsiedniego, skromnego parku miejskiego.

Dopiero po II Wojnie Światowej park stał się znów parkiem miejskim.

Z jego dawnego wystroju zachowała się grota

i odtworzona drewniana "Altana Chińska".

W drzewostanie parkowym, oprócz kilku wiekowych dębów, wyróżnia się także wiele interesujących, rzadkich gatunków i odmian. Najcenniejsze drzewa objęte są pracami leczniczo-pielęgnacyjnymi.