ogród na dachu - Warszawa

ulica Dobra 56/66 
Tu mieści się Biblioteka UW.



I nic w tym szczególnego,

ale fakt że na dachu tego szacownego budynku znajduje się piękny ogród...




Ogród zaprojektowany przez architekta krajobrazu 
Irenę Bajerską 
na dachu Biblioteki Uniwersyteckiej został otwarty 
12 czerwca 2002 r. 
Jest jednym z największych i najpiękniejszych ogrodów dachowych 
w Europie. 
Rozciąga się na powierzchni ponad 1 ha. z czego ponad połowę zajmuje przepiękna różnorodna roślinność.


Ale wróćmy na chwilę do samej Biblioteki.
 Gmach Biblioteki składa się z dwóch budynków: frontowego (tzw. rogala) i głównego.
Przed budynkiem, od strony ulicy Dobrej, znajduje się tzw. fasada kulturalna. Ma ona "mówić o związkach z przeszłością, z różnorodnością cywilizacji, z grecko-rzymskim i judeo-chrześcijańskim źródłem polskiej kultury".
6 wejść z tej strony rozdziela 8 tablic.

 
Obie części połączone są pasażem, tzw. uliczką, przykrytą przeszklonym dachem.






Właśnie tędy przejdziemy aby ponownie znaleźć się w ogrodzie.



Wewnątrz biblioteki, przy głównym wejściu do wolnego dostępu, znajduje się tzw. kolumnada filozofów. Są to umieszczone na czterech wysokich kolumnach pomniki wybitnych filozofów polskich XX wieku – Kazimierza Twardowskiego, Jana Łukasiewicza, Alfreda Tarskiego i Stanisława Leśniewskiego.



 Piękne wrażenie. Ogrom i estetyka. Światło lejące się z góry.
To wszystko sprawia fantastyczne wrażenie, wrażenie maluczkiego człowieka wobec potęgi wiedzy. Mijamy kolumnadę zostawiając ją za sobą i udajemy się na teren ogrodu. Ogrodu na dachu owej olbrzymiej Biblioteki.  
Gmach Biblioteki może pomieścić 5 milionów woluminów zbiorów.


No dobrze ale nas interesuje ogród.




Jako ogród uniwersytecki, tzn. ogólnie 
dostępny (choć ogrodzony i zamykany), stanowi doskonałe miejsce wypoczynku nie tylko dla studentów i pracowników naukowych, ale także warszawiaków niezwiązanych z Uniwersytetem.



Ogród składa się z dwóch części: 
górnej (o powierzchni 2000 m2) 
i dolnej (o powierzchni 15 000 m2),
połączonych strumieniem z kaskadowo spływającą wodą.


















Można w nim podziwiać różnorodne gatunki i odmiany roślin, posadzone w trzech odmiennie skomponowanych częściach.



Górny ogród stanowią rośliny posadzone na 30-centymetrowej warstwie ziemi na dachu Biblioteki. 









Podzielony jest na kilka części, różniących się formą, kolorem, zapachem i nastrojem.





Wszystkie połączone są mostkami, ścieżkami i pergolami, które tworzą pełen przytulnych zakamarków fantastyczny labirynt. 


A to daje zwiedzającym możliwość zaglądania do czytelni i biblioteki gdzie widać zarówno przepastne zbiory biblioteczne jak też mozolną i wytężoną pracę tych, którzy korzystają z jej zasobów.


Bez wątpienia nie lada atrakcją są słynne ogrodowe kładki, przerzucone na sporej wysokości, prezentujące wspaniałą panoramę Warszawy. 







Ponieważ kładki zrobione są z przejrzystej metalowej siatki, niektóre dzieci (a nawet dorośli) mogą bać się na nie wejść. Małym śmiałkom, którzy się na to zdecydują, dostarczą zaś sporej dawki adrenaliny.
















Późną wiosną i latem trawę przykrywają kolorowe koce odwiedzających, nie tylko studenci wiedzą bowiem, że nigdzie nie odpoczywa się tak dobrze, jak tutaj.

Więcej zdjęć w albumach: BUW cz.1 i BUW cz.2




województwo mazowieckie
Warszawa
wrzesień 2013




źródło: wikipedia, buw.uw.edu.pl, encyklopedia

2 komentarze:

  1. Fajny pomysł z tym ogrodem, jest jeszcze coś tego eko typu w naszym mieście?

    OdpowiedzUsuń
  2. W naszym mieście? Tu opisuję Ogród warszawski, a ja pochodzę z Łodzi u mnie nie ma. Jeszcze ;-)

    OdpowiedzUsuń

Krytykę przyjmę z pokorą, wulgaryzmy będę usuwał bez wyjątków.
Zbyszek.