Parki i ogrody: Ciężkowice - Skamieniałe Miasto

Rezerwat obejmuje zalesiony teren około 15 ha, na którym znajdują się malownicze skałki zbudowane z piaskowca ciężkowickiego.

Istnieje kilka legend wyjaśniających pochodzenie skamieniałego miasta.

Według jednej z nich zamienieni w skały zostali mieszkańcy miasta, ukarani za swoją chciwość lub rozwiązłość.

Ale tak naprawdę skały te, narodziły się z osadów prehistorycznego dna morskiego.

Tutaj przy drodze z Tarnowa do Gorlic i Krynicy znajduje się parking, zaraz obok skałki Grunwald. Na parkingu można skorzystać z wc, wrzucić coś na ząb w małym barze i kupić drobne pamiątki.

Tu przekraczamy symboliczną bramę na teren parku. Ale nim wejdziemy, zatrzymajmy się chwilę przy skałce

"Grunwald"

Nazwa skałki pochodzi od tablicy wmurowanej w skałę na 500 lecie bitwy pod Grunwaldem. Ufundował ją w 1910 roku kompozytor Ignacy Paderewski.

Obok skałki kilka lat temu postawiono dwa okazałe drewniane miecze na pamiątkę kolejnej pełnej 600-letniej rocznicy bitwy grunwaldzkiej. Na jednym mieczu widnieje data 1410, a na drugim 2010.

Wcześniej skałkę nazywano Piekło.

Według legendy w skałce znajdują się bogactwa. Można je zobaczyć raz w roku, kiedy to jedna ze szczelin się otwiera. Ten kto chce wtedy dosięgnąć skarbu ginie zamknięty w skale.

Ruszamy... I zaraz przy bramie widzimy,

no właśnie, co?

Jedno jest pewne, warto się zaopatrzyć w wodę, szczególnie kiedy jest gorąco ;-)

Warownia Dolna i Górna.

Jak legenda głosi były to strażnice wejścia do dawnego miasta.
W rzeczywistości skałki stanowią pozostałość po kamieniołomie, z którego wydobywano surowiec do budowy linii kolejowej i budynków. Na Warowni Górnej pozostały jeszcze wykute w skale podpisy kamieniarzy.

Za warowniami znajduje się trudniejszy odcinek szlaku. Idziemy pod górę w lesie, początkowo po schodkach a potem przedzierając się przez korzenie i skały docieramy do kolejnej skałki.
"Orła"

Swoją nazwę wzięła od kształtu przypominającego siedzącego orła.

Idąc dalej pod górę spotykamy różne skalne formy: Pieczarki, Piekiełko,

Żółwie, Jajo i Grzyba,

docierając na szczycie do skały Borsuka.

Wraz z sąsiadującymi skałkami nazywa się je Grupą Borsuka.

Podobno tutaj w jamie niczym borsuk ukrył swoje skarby zły rycerz. Był tak chciwy, że cały czas ich pilnował aż umarł z głodu i wycieńczenia.

Podążając dalej szlakiem wychodzimy z lasu i chwilę idąc przez łąkę ponownie wchodzimy do lasu gdzie witają nas sięgające 5m. wysokości skałki
"Piramidy"

Nazwę wzięły oczywiście od swojego kształtu.

Po sąsiedzku z Piramidami jest Lisi Wąwóz, gdzie dawniej lisy miały swoje nory, oraz skałka Ambona.

Nieco dalej znajduje się skała Pustelnia.

Według legendy mieszkał tutaj pustelnik. Tylko on uszedł żywy z miasta. Przed zamianą w skały pozwolono mu się oddalić jako jedynemu dobremu mieszkańcowi.

Skałka
Baszta Paderewskiego.

W 1985 r. w rocznicę 125 urodzin
Ignacego Paderewskiego
Tarnowskie Towarzystwo Muzyczne
wmurowało w skałę pamiątkową tablicę i prawdopodobnie od tego momentu przyjęła się nazwa Baszta Paderewskiego.

Idąc dalej docieramy do skałki Cyganka.

Jej nazwa jest zwodnicza.
Nie przedstawia cyganki jak by można przypuszczać.
Skałka “cygani” i każdy widzi coś innego ;-)

Skałka z Krzyżem

Na jej szczycie znajduje się metalowy krzyż. Można nawet wejść na jej szczyt przez ciasną szczelinę ze stopniami.

Wymaga to jednak samozaparcia i pewnego wysiłku.

Według legendy był tutaj kościół, który lubiący hazard proboszcz przegrał w karty z diabłem.

Przechodząc przez kładkę, mostek przerzucony nad jezdnią przy parkingu dotrzemy do dwóch skałek.
Ratusz i Czarownica,